يك پزشك (www.pezeshk.com) : به اين دو عكس نگاه كنيد، آيا مي‌توانيد تشخيص دهيد كه چه فرقي بين اين دو لبخند است؟

تشخيص لبخندهايي واقعي كه نشاندهنده شادي دروني ما هستند، از لبخندهاي تصنعي كه ما متظاهرانه، به خاطر رعايت نزاكت يا وانمود كردن به مسلط بودن به اوضاع در چهره‌مان ايجاد مي‌كنيم، كار چندان ساده‌اي نيست.

اما به تازگي پژوهشگران MIT دست به كار جالبي زده‌اند و سعي كرده‌اند كه به كامپيوترها ياد بدهند كه چگونه لبخندهاي واقعي را از لبخندهايي كه مثلا ما در مواقع نااميدي مي‌زنيم، تشخيص بدهند.

براي اين كار محققان از گروهي از افراد را دعوت كردند و ابتدا آنها را در شرايط نااميدي و خستگي قرار دادند. براي اين كار آنها از اين افراد خواستند كه يك پرسشنامه طولاني را پر كنند، بعد از پر شدن پرسشنامه كامپيوتري، برنامه ارور مي‌داد و آنها مجبور مي‌شدند از نو پرسشنامه را پر كنند و همين مطلب باعث مي‌شد، آنها از سر نااميدي و سرخوردگي، لبخندي به لب آورند.

اما در مرحله بعد، آنها در شرايط متفاوتي قرار داده مي‌شدند تا واقعا لبخندي به نشانه شادي به چهره بياورند، مثلا ويدئوي يك كودك دوست‌داشتني به آنها نشان داده شد.

لبخندهاي آنها در اين دو مرجله با وب‌كم ضبط شد تا با هم مقايسه شود، معلوم شد كه لبخندهاي نمايانگر شادي به صورت تدريجي ايجاد مي‌شوند، اما لبخندهاي نمايانگر نااميدي سريع‌تر ايجاد مي‌شوند اما سريع‌تر هم محو مي‌شوند.

محققان موفق شدند، مدلي براي تشخيص اين دو نوع لبخند از هم درست كنند.

حالا سؤال اينجاست كه اين كار به چه دردي مي‌خورد؟!

مي‌توان كاربردهاي براي اين تحقيق متصور شد. مثلا با اين برنامه به افرادي كه در تشخيص حالت‌هاي چهره نتوانند، مثل افراد مبتلا به اوتيسم كمك كرد. كاربرد ديگر اين تحقيق در بازاريابي است. به اين ترتيب مي‌شود تشخيص داد كه لبخند يك مشتري واقعي است يا تصنعي.

اين تحقيق در ساخت كامپيوترهايي به ما كمك خواهد كرد كه قادر به تشخيص حالت روحي واقعي ما هستند و مي‌توانند به تناسب واكنش نشان بدهند.